انتقاد از رهبر

می خواستم بدونم باتوجه به اینکه ولی فقیه معصوم نیستن آیا میشه بهشون نقدکرد یا وظیفه ما اطاعت امر محض است؟ چه کسانی حق انتقاد به ایشون رو دارن؟ نقدبه ایشون باید چگونه باشد؟ درصورت امکان نمونه ای از نقدهای سازنده به ایشون رو ذکر کنید.
پاسخ:
نظام اسلامی نه تنها انتقاد از ولی فقیه را جایز می شمارد؛ بلکه براساس تعالیم دینی، معتقدیم یکی از حقوق رهبر بر مردم، لزوم دلسوزی و خیرخواهی برای او است. این حق تحت عنوان «النصیحة لائمة المسلمین» و امر به معروف و نهی از منکر تبیین شده است. نصیحت به معنای خیرخواهی برای رهبران اسلامی است که یکی از ساز و کارهای تحقق آن اندرز دهی است. از منظر فقها و بزرگان نظام اسلامی، در نظام ولایت فقیه، همه در برابر کارهای خود پاسخگو هستند و شهروندان برهمه امور و حتی ولی فقیه نظارت می کنند. حضرت امام(ره) در این زمینه می گوید: «همه موظفند که نظارت کنند بر این امور، اگر من یک پایم را کنار گذاشتم، کج گذاشتم، ملت موظف است که بگویند پایت را کج گذاشتی، خودت را حفظ کن.» (صحیفه نور، امام خمینی، ج7، ص118) بنابراین نه تنها انتقاد از ولی فقیه جایز است؛ بلکه در جای خود واجب شرعی است و منافع و مصالح شخصی یا گروهی نباید مانع انجام دادن آن شود. از این رو، در نظام جمهوری اسلامی ایران، نه تنها قانون اساسی با برابر دانستن رهبری در برابر قانون مانند همه شهروندان ایران امکان نقد رهبری را فراهم آورده است بلکه هرگز قاعده ای حتی عرفی برای جلوگیری از نقد رهبری وضع نشده است. و حتی نهادی قانونی که کار ویژه نظارت و نقد و بررسی اعمال رهبری را به صورت دائمی و توسط متخصصان و کارشناسان بر عهده داشته باشد، پیش بینی شده که همان مجلس خبرگان رهبری است.
نیم نگاهی منصفانه در زمینه انتقاد در جامعه و میزان نقد پذیری مسئولین نظام اسلامی، مبین این واقعیت است که بحمدلله با گذشت نزدیک به سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و تحول عمیق نظام سیاسی و فرهنگی کشور از جامعه ای ابتدایی و بسته در دوران پهلوی به جامعه ای مردم سالار و باز و منطبق با آموزه های دینی در دوران جمهوری اسلامی، باعث نهادینه شدن فرهنگ سیاسی مشارکتی در سطح مختلف جامعه گردیده است از این رو آحاد مردم در کنار حمایت از اصل انقلاب و نظام اسلامی، نقد و نظارت بر مسئولین را جزء وظایف دینی و ملی خود می دانند و از این روست که شاهدیم حتی در بین قشرهای انقلابی که در گذشته انتقاد از دولت را باعث تعضیف آن می دانستند اما با تحول فضای فکری و فرهنگی، به انتقاد از دولت و عملکردهای آن می پردازند. اما در عین حال لازم است در بررسی کامل این موضوع به چند نکته توجه شود:
یکم. جایگاه انتقاد در نظام اسلامی
براساس اعتقادات دینى ما، فقط پیامبران، حضرت زهرا و ائمه اطهار(ع) معصوم اند. ازاین رو هیچ کس ادعا نمى کند که احتمال اشتباهى در رفتار و نظرات مسئولین عالیرتبه نظام حتی ولى فقیه نیست. بلکه احتمال خطا و اشتباه در مورد ولى فقیه وجود دارد و ممکن است دیگران به خطاى او پى ببرند. ازاین رو مى توان از ولى فقیه انتقاد کرد. نظام اسلامی نه تنها انتقاد از ولى فقیه را جایز مى شماریم؛ بلکه براساس تعالیم دینى، معتقدیم یکى از حقوق رهبر بر مردم، لزوم دلسوزى و خیرخواهى براى او است. این حق تحت عنوان «النصیحة لائمة المسلمین» و امر به معروف و نهى از منکر تبیین شده است. نصیحت به معناى خیرخواهى براى رهبران اسلامى است که یکى از ساز و کارهاى تحقق آن اندرزدهى است. بنابراین نه تنها انتقاد از ولى فقیه جایز است؛ بلکه در جاى خود واجب شرعى است و منافع و مصالح شخصى یا گروهى نباید مانع انجام دادن آن شود. از این رو، در نظام جمهوری اسلامی ایران، نه تنها قانون اساسی با برابر دانستن رهبری در برابر قانون مانند همه شهروندان ایران امکان نقد رهبری را فراهم آورده است بلکه هرگز قاعده ای حتی عرفی برای جلوگیری از نقد رهبری وضع نشده است. و حتی نهادی قانونی که کار ویژه نظارت و نقد و بررسی اعمال رهبری را به صورت دائمی و توسط متخصصان و کارشناسان بر عهده داشته باشد، پیش بینی شده که همان مجلس خبرگان رهبری است. (ر.ک: مجلس خبرگان، علی رضا محمدی، نشر معارف، 1385)
مقام معظم رهبری در زمینه تأکید نظام اسلامی بر اهمیت نقد و انتقاد می فرماید...

واکاوی امام خامنه‌ای از دیدگاه دوست و دشمن

واکاوی امام خامنه‌ای از دیدگاه دوست و دشمن

 خورشید اینجا تابید و رفت      من تعجب می‌کنم ایران با چنین شخصیتی چرا در بعضی جا‌ها می‌لنگد       مسیح را در ایران دیدم      رئیس‌جمهور شما از کدام دانشگاه علوم سیاسی فارغ التحصیل شده است

یک تحلیل نادرست

عد از حمله به سفارت انگلیس، وقتی با مدافعان آن حرکت بحث می‌کردیم و دلیل می‌آوردیم که با وجود مصوبه مجلس برای اخراج سفیر انگلیس، دیگر چه نیازی به حمله بود و چرا آن مصوبه را با این حرکت نسنجیده تحت‌الشعاع قرار دادید و برای نظام هزینه‌ سازی کردید؛ آنها کار اشتباهشان را با این حرف توجیه می‌کردند که رهبر گفته تحلیل داشته باشید!

این دوستان وقتی در دلیل و منطق کم می‌‌آوردند، خیلی راحت مسئولیت تصمیم اشتباه خود را متوجه رهبری می‌کردند، اما توضیح نمی‌دادند که تحلیل چه ربطی به عمل دارد؟ مگر هر تحلیلی فورا باید به عمل تبدیل شود؟ اصلا از کجا معلوم که آن تحلیل درست باشد؟ اگر در جامعه و سیاست، مخصوصا جایی که مصالح نظام و کشور در میان است، هر کسی به بهانه ارائه تحلیل، خودسرانه عمل کند، آیا سنگ روی سنگ بند می‌شود؟

بعضی حتی از این هم جلوتر می‌رفتند و ادعا می‌کردند که حمله به سفارت با رضایت رهبر انقلاب بوده است! این حرفها در حالی مطرح می‌شد که رهبر انقلاب پیش از این بارها بر ممنوعیت اقدام عملی، آن هم بدون مجوز حکومت تاکید کرده بودند (حتی یک هفته قبل از حمله به سفارت در جمع بسیجیان) اما چه کنیم که راه تفسیر و توجیه و تحلیل برای خودسرها همیشه باز است؟!

به هرحال آن روزها گذشت و تحلیل گرانِ پشت پرده، مجریان و پیاده نظام، کارشان را انجام دادند. مصوبه مجلس و تحقیر تاریخی انگلیس را به حاشیه بردند. باعث شدند انگلیسِ مکار طلبکارانه و با مظلوم‌نمایی تمام از ایران برود و ادعا کند که در واکنش به اشغال سفارت رفته است نه مصوبه مجلس! و در نهایت باعث شدند که بالاترین شخصیت نظام، به این اشتباه اشاره کند! همه اینها تبعات سنگین یک تحلیل غلط است. کاش این را می‌فهمیدند…

امید حسینی

علت نورانی بودن چهرهـ رهبر انقلاب

پس از مدتها از سفر رهبری به قم یک عکس از ایشان که در ماشین نشسته اند و به استقبال کنندگان پاسخ می دهند دستمایه برخی سایت های ضد انقلاب همچون بی بی سی و بالاترین شده است.
در این تصویر یک پرژوکتور در خودرو و پایین صندلی نصب شده است. آن‌ها معتقدند این پروژکتور برای نورانی جلوه دادن چهره رهبری است!!! آن دو سوراخی که با دستمال پرشده، داخلش اسلحه آماده‌ی شلیک است؛ افراد پشت شیشه هم از آدم‌کش‌های حوادث بعد از انتخابند؛ آن ورق تعبیه شده‌ی روی سقف (رفلکتور)، یک وسیله‌ی لامپ جدید است...این مضمون به سرعت در شبکه های اجتماعی مطرح شد و در تیراژ بالا در ایمیلها برای برخی کاربران ایرانی ارسال شد.

مقام معظم رهبری در سفر قم

اما واقعیت ماجرا چیست؟
نویسنده وبلاگ طعم عسل می نویسد: درحالی که هر آشنایی با نورپردازی و عکاسی می‌داند که وقتی نور فضای خارج از ماشین، بیشتر از داخل ماشین باشد، برای تصویر برداری از سوژه داخل ماشین، (چه فیلم‌برادر یا عکاس، داخل ماشین باشد و چه از بیرون بخواهد تصویر بگیرد) بی‌شک دچار مشکل می‌شود. و بهترین راه برای برقراری تعادل نور داخل و خارج ماشین، استفاده از نورپردازی است. نورپردازی‌ای که با استفاده از رفلکتور (ورق روی سقف) نور را به صورت متعادل و غیر موضعی به تمام سوژه می‌تاباند.

در جریان سفر ایشان به یزد در سال 86 و سفر به شیراز در سال 87 به دلیل اینکه هوای این شهرها در روز استقبال ابری بود و اختلاف نور فضای بیرون و داخل ماشین کم بود، در نتیجه تصاویر بهتری از این مراسم ثبت شد؛ عکس‌های بیرون ماشین، در این دو سفر، نسوخته و به اصطلاح، اُوِر (over) نشده است. ولی درباره قم که آٰفتاب مستقیم می‌تابید، وضوح و کیفیت عکس‌ها پایین‌تر از دو سفر قبلی بود. و اگر نورپردازی داخل ماشین انجام نشده بود، کیفیت عکس و فیلم، از این هم بدتر می‌شد.  ایام سفر رهبر به قم، با دیدن این عکس، خوشحال شدم که به فکر حل مشکل نور افتاده‌اند و از پروژکتور و رفلکتور استفاده میشود و امیدوارم که فکری هم برای نورپردازی مراسم‌های حسینیه امام خمینی(ره) شود تا دوربین‌ها، تصاویر ایشان را با تقریبی نزدیک به واقعیت ثبت کنند

سخن آخر

جنگ نرم دارای مراتب و جهات مختلف است.جبهه فرهنگی معارض انقلاب برای نخبگان روشهای تخصصی ،علمی و شبه علمی را برای حمله به ولایت فقیه به کار می گیرد و برای توده ها و عموم مردم از روشهای رسانه ای استفاده می کند.بر ما به عنوان افسران جوان جنگ نرم فرض است که با شناخت کامل ابزارهای رسانه ای و ویژگی های جنگ نرم،روشها و تاکتیکهای رسانه ای جبهه معارض انقلاب اسلامی را شناسایی کنیم و ضمن بالابردن بصیرت خود ،بکوشیم برای هم نسلان خود آنرا تبیین و تحلیل کنیم. به نظر می رسد مهم ترین ابزار دفاع در جنگ نرم دشمن شناسایی تاکتیکهای دشمن است.

tebyan.net