مداحی های فوق العاده زیبا و پر محتوا

سید رضا نریمانی

شنیدن بصورت آنلاین و دریافت | فتنه عمامه های انگلیسی در هیئت ها

شنیدن بصورت آنلاین و دریافت | ما دست بیعت نمیدیم با دشمن شعائر حسینی

شنیدن بصورت آنلاین و دریافت | شعر بسیار زیبا در وصف حاج قاسم سلیمانی

پادکستـ عاشورایی

پادکست زیبا پیرامون عاشورا با عنوان خیمه سوزان

حتما دانلود کنید  دانلود کلیپ صوتی 5.64 مگابایت

بعد از کربلا و شام امام سجاد علیه السلام فرمود:

بر شما باد ادای امانت... قسم ب کسی که پیامبر خاتم را ب نبوت برانگیخت... اگر قاتل پدرم حسین بن علی علیه السلام شمشیری را که با آن پدرم را ب شهادت رساند ب من ب امانت سپارد ب او باز می گردانم.

دار السلام جـ 2 ص 240

سید مجتبی علمدار

دانلود روضه ی تاثیرگذار حضرت رقیه س با نوای شهید سید مجتبی علمدار 

دانلود کلیپ صوتی 3.37 مگابایت

می گویند
بچه ها تازه در سه سالگی می فهمند
بدن از دو قسمت " سَر " و " تَن " تشکیل شده است!...

من سگـ حسین + دانلود

سین گاف ممنوع!  کلیپی بسیار زیبا پیرامون استفاده از عبارت سگ در عزاداری ها

+  نسخه موبایل

دانلود کلیپ تصویری 6.23 مگابایت

ب نقل از وبلاگ سرنخـ

چرا ما سگ امام حسین- علیه السلام- نیستیم!؟

همه می‌دانیم که ولایت حقیقی و انحصاری از آن خداست و از غیر خدا کاری ساخته نیست؛ آن گونه که قرآن کریم با یادآوری این معنا می‏‌فرماید: «فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِی[1]؛ یعنی: ولایت منحصراً از آن خداوند است»، و همچنین در آیه‌ای دیگر می‏فرماید: «وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیر[2]؛ یعنی: برای انسان ولی و یاوری جز خدا نخواهد بود.»

از همین رو هنگامی سخن از ولایت پیامبر و اهل‌بیت- صلوات الله علیهم اجمعین- به میان می‌آید در واقع این ولایت برگرفته از همان ولایت الهی بوده و جدای از آن نیست. پس اهل‌بیت- علیهم‌السلام- برای ما هیچ‌گاه هدف و مقصود نهایی نبوده و نیستند. محبت و عشق ما به آن بزرگواران نیز به خاطر ولایت الهی است که در وجود آنها تبلور یافته است. همچنین از آن جهت تبعیت و اطلاعت ایشان بر ما واجب است که  آنها ما را به ولایت و اطاعت از خداوند رهنمون می‌سازند. در این راستا باید ابراز محبت و اطاعت ما از اهل‌بیت- علیهم‌السلام- نیز به گونه‌ای باشد که دیگران گمان نکنند که شیعه، ائمه خود را هدف و مقصود نهایی می‌داند و برای آن بزرگواران محبت و ولایتی مستقل از ولایت خداوند قائل است. البته این معنا در ذهن بیشتر شیعیان متمرکز بوده و همه به آن اعتقاد دارند، اما گاهی رفتارها و سخنان بعضی از شیعیان ناآگاه خلاف آن را به دیگران القاء می‌کند.

پس هنگامی که بزرگان دین می‌گویند:«سینه خیز به سمت حرم نروید، نگویید سگ حسین هستم، به حالت سجده آستانه قبور ائمه را نبوسید، و… » همه این نهی‌ها به خاطر آن است که نباید به گونه‌ای نشان داد که اهل‌بیت- علیهم‌السلام- هدف و مقصود نهایی هستند، بلکه خضوع و خشوع کامل را باید به خداوند متعال نشان داد و از منشأ و انگیزه محبت به اهل‌بیت- علیهم‌السلام- منحرف نشویم.

البته این سخن بارها توسط اهل‌بیت- علیهم‌السلام- به شیعیان تذکر داده شده است چنانچه هنگامی عبدالسلامِ هَرَوِی‏ خدمت امام رضا علیه‌السلام عرض می‌نماید که نزد مردم  شایع کرده‏‌اند که شما ادّعا می‌کنید مردم بنده زر خرید ما هستند! آن حضرت در پاسخ فرمودند: «خداوندا! اى کسى که آسمان‌ها و زمین را آفریده‏اى و به ناپیدا و پیدا آگاهى، تو شاهدى که من چنین مطلبى را هرگز نگفته‌‏ام، و از احدى از پدرانم- علیهم‌السّلام- نشنیده‌‏ام که چنین کلامى گفته باشند، بار الها! تو خود می‌دانى که از این مردم چه ستم‌هایى به ما وارد شده است، و اینکه این افترا هم از ستم‌هاى ایشان ست که درباره ما روا داشته‌‏اند.»

سگ امام حسین

**اطاعت از اهل بیت به چه دلیلی است؟

جالب  این جاست آن حضرت پس از این سخن، استدلالی در رد این شایعه بیان نموده و سپس بر این نکته تأکید فرمودند که اطاعت از اهل‌بیت- علیهم السلام- به خاطر ولایتی است خداوند به ایشان داده است، ایشان دراین‌باره می فرمایند: «اى عبدالسّلام آیا تو منکرى آنچه را خداوند تعالى از ولایت و امامت ما بر تو و دیگران واجب فرموده است چنان که دیگران منکرند؟» گفتم: «پناه به خدا، هرگز! بلکه من به ولایت و امامت شما اقرار دارم.»(شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ترجمه غفارى و مستفید، ج‏2، ص431)

همین معنا را امام رضا- علیه‌السلام- صریحا در روایتی دیگر متذکر می‌شوند، چنانچه محمد بن زید طبرى می‌گوید: من در خراسان بالاى سر امام رضا علیه‌السلام ایستاده به خدمت بودم و جمعى از بنى هاشم که اسحاق بن موسى همراه آنها بود، شرفیاب حضور او بودند. آن حضرت فرمود: «اى اسحاق به من خبر رسیده که مردم مى‏‌گویند: ما عقیده داریم که همه مردم بنده‌‏هاى ما هستند، نه، سوگند بدان خویشى و قرابتى که با رسول خدا- صلی الله علیه و آله- دارم، من هرگز چنین چیزى نگفتم، و از پدران خود هم نشنیدم و به من نرسیده است که یکى از نیاکان من چنین گفته باشد، ولى من مى‌گویم که مردم مطیع ما هستند در اینکه اطاعت و پیروی ما از سوی خداوند بر آنها واجب است و در دیانت و معارف الهی به ما وابسته‌‏اند، این مطلب را باید حاضران به غائبان برسانند.»(شیخ کلینی، اصول کافی، چاپ دارالحدیث، ج‏1، ص459.)

**شیعیانی که دینشان به اندازه بال مگسی ارزش ندارد

متأسفانه امروز غلفت عده‌ای از شیعیان از حقیقت ولایت اهل بیت- علیهم‌السلام- و غرض ورزی عده‌ای دیگر، موجب شده است تا علما و بزرگان شیعه نتوانند آنها را به صورت صریح از سخنان و رفتارهایی این‌گونه باز دارند.

نزد شاگردان آیت الله بروجردی معروف و مشهور است که این مرجع بزرگ جهان تشیع نهی شدید و خاصی از عتبه‌بوسی قبور ائمه شیعه- علیهم السلام-  داشتند و با این استدلال که این کار نوعی سجده است و سجده برای غیر خداوند جایز نیست، انجام این کار را انحراف از اصل و اساس محبت و ولایت به اهل بیت- علیهم السلام- می‌دانستند.

کاری به اختلاف سخن علما در این‌باره نداریم، زیرا امروز شاهد آن هستیم که عده‌ای قلاده بر گردن می آویزند، صدای سگ در می‌آورند، سینه‌خیز بین‌الحرمین را طی می‌کنند، صورت بر زمین می‌کشند، به سمت حرم ائمه شیعه- علیهم‌السلام- نماز می‌خوانند، کلمات کفر بر زبان جاری می‌کنند، و…؛ و هیچ کس حق و جرأت اعتراض به آنها را ندارد، چون اعتراض به این اعمال ناشایست و موهن از دیدگاه بعضی به منزله‌ی زیر سؤال بردن ولایت و محبت اهل بیت- علیهم‌السلام- است و خروج از دین!

اینجاست که امام زمان- علیه السلام- در توقیعی خطاب به محمد بن علی بن هلال کَرْخی‏، با اشاره به اعمال و گفته‌های ناشایست بعضی از شیعیان درباره اهل بیت- علیهم‌السلام- می‌فرمایند: «یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ قَدْ آذَانَا جُهَلَاءُ الشِّیعَةِ وَ حُمَقَاؤُهُمْ وَ مَنْ دِینُهُ جَنَاحُ الْبَعُوضَةِ أَرْجَحُ مِنْه‏؛ اى محمّد بن علىّ، افرادى احمق و جاهل از شیعیان و گروهى که مذهبشان به اندازه بال مگسى ارزش ندارد خاطرم را آزرده‌‏اند!» (شیخ طبرسی، الإحتجاج على أهل اللجاج، ج‏2، ص 474)

فتن

کاملا بی ربط:

 عده ای هستند که می توانند در شهری مستقر شوند و آن را هدایت کنند؛ این ها در خلال هزارها یا صدها نفر مثل خودشان، در قم مانده اند و اثری هم بر ایشان مترتب نیست.

حضرت امام خامنه ای

کمی مرتبط: عید الزهرا + دانلود

هفته برائت مبارکباد!

قمه زنی سنت یا بدعت + دانلود

اینبار مداحان فریاد می زنند

حتما این روزها حرف های برخی مداحان در برخی مراسمات را شنیده اید!

یادش بخیر، محرم و رمضان چند سال پیش [درست در روزها و شب های فراموش نشدنی اصلاحات] وقتی اصلاح‌طلبان از مداحان و روحانیون منبری خود برای کوبیدن رفقای جناح مقابل استفاده می‌کردند.

مثلا مداح مشهور و معروف اصلاحات «حاج حسین زمان» در یکی از آن مراسم‌ها، در حال مداحی و قرائت دعا، ناگهان دعای کمیل خود را با  ذکری از روزنامه‌های توقیف شده، یاد و نام افراد رد صلاحیت شده و همچنین ترور سعید حجاریان گرم کرد!

بگذریم. آن سالها هرچه بود، گذشت. رسیدیم به دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد. از آنجایی که این تاریخ دائما در حال تکرار شدن است و درس‌های سابقش را به ما آدم ها یادآوری می‌کند و می‌خواهد روی بعضی‌ها را کم کند، در نتیجه اواخر دوران احمدی نژاد را هم دیدیم. 

همه آن مظلومانی که تا چند سال پیش آه و ناله می‌کردند که از مراسم‌های مذهبی و از منبرهای عمومی برای کوبیدن جناح مقابل استفاده سیاسی نکنید، اینبار خودشان از همان منابر بالا رفتند و شروع کردند به کوبیدن جناح مقابلشان.

با این تفاوت که اگر در سال های گذشته، یک جناح به جناح مقابلش فحش می‌داد، ایندفعه هر دو جناح به یک نفر بد و بیراه گفتند، اگر حساسیت ندارید، اسمش را می‌آورم، محمود احمدی‌نژاد…

این روزها هم برخی مداحان اهل بیت، اخلاق را زیر پا گذاشته اند و با برخی جملات زننده ، می خواهند دولت یا دستگاه دیپلماسی را مورد نقد قرار دهند. [البته ب تعبیر خودشان] من نمی دانم چه کسی نقد را برای این دوستان اینگونه تفسیر کرده است! " برید جلو ببینیم چه غلطی می کنید؟ " نباید از دهان یک مداح اهل بیت شنیده شود آن هم در جشن عید غدیر.

جالب است که برخی این ها را ب پای انقلابی گری می گذارند. انقلابی گری با بی ادبی و افراط!

 جای تأسف است که برخی افراد می خواهند از نفوذ خود در افکار عمومی استفاده کنند و بی تدبیری خود را به دیگران سرایت دهند. حضرت امام که زنده بودند، کسی نشنید که ایشان یک بار ناسزا به محمدرضا پهلوی بگوید؛ نه اینکه محمدرضا فرد محترمی بوده باشد، بلکه امام این کار را در شان یک مسلمان نمی دید. 

باور کنید هر دو این ها چه آن کسانی که دیروز برای زندانیان دعا می کردند و چه کسانی که امروز ب اسم انقلابی گری افراط می کنند به یک اندازه برای نظام و انقلاب هزینه سازند.

رهبرانقلاب بمناسبت 13 آبان:

هیچکس نباید مجموعه مذاکره کنندگان ما را سازشکار بداند، اینها بچه های خود ما و بچه های انقلابند. یک ماموریت سختی را برعهده دارند و هیچکس نباید ماموری را که مشغول کاری است تضعیف کند.

پی نوشت:

این مطلب ب عنوان تکمله مطلب سایت فرهنگ نیوز با عنوان [هیس مداحان فریاد نمی زنند!] نوشته شده است 

سینه‌زنى مخصوص امام حسین است

این روزها خیلی‌ها یادی از محمدرضا شجریان می‌کنند و آن ربنای معروفش. حتی در مناظرات انتخاباتی هم یکی از کاندیدها از ایشان یاد می‌کند و حسرت پخش‌نشدن این نوا را در صداوسیما می‌خورد.
رهبری در اسفند سال 1370 در دیدار با اعضاى گروه ویژه و گروه معارف اسلامى صداى جمهورى اسلامى ایران‌ به طور مفصل پیرامون بسیاری از گزاره‌های فرهنگی و معرفتی که مربوط به رادیو می‌شد سخنانی ایراد فرمودند که بخشی از آن نیز مربوط به ربنای محمدرضا شجریان بوده است. ایشان فرمودند:
«...البته همین دیروز یا پریروز بود که دیدیم بعد از اذان دعایى با لحن عربى خوانده شد که خوب و دلنشین بود؛ اما اگر بخواهند آن را بِکِشند، چیز مطلوبى نخواهد شد. البته استثناهایى هم وجود دارد؛ مثلاً آن «ربنا»هایى که شجریان خوانده و در ماه رمضان قبل از اذان مغرب مى‌گذارند، یک کار هنرى است؛ یک کار حالى نیست؛ مناسب نیست که بعد از اذان، کسى بخواهد آن‌طور چیزى را بگذارد؛ نه، بعد از اذان، به نظرم مى‌رسد که همین صداى معمولىِ مسجدىِ ما بهتر و مناسب‌تر باشد.»
اشتباه نکنید! قصد بنده بازگویی نظر ایشان در خصوص ربنای شجریان نیست. رهبری در آن سخنرانی به چندین نمونه‌ی مهم دیگر نیز اشاره کردند که نمی‌دانم چرا کمتر رسانه‌ای به طور تحلیلی به آن‌ها اشاره کرده است. شاید برای شما هم جالب باشد ولی بخوانید نظر رهبری در خصوص روضه‌خوانی‌ها و سینه‌زنی‌ها در مراسم عزاداری ائمه(علیهما السلام):
«مسأله‌ى دیگر، مسأله‌ى روضه‌هاست. روضه‌خوانى و سینه‌زنى باید باشد؛ اما نه در هر عزایى. این را بدانید که روضه خواندن و گریه کردن - آن سنت سنیه - مربوط به همه‌ى ائمه نیست؛ متعلق به بعضى از ائمه است. حالا یک وقت در جمع و مجلسى کسى روضه‌اى مى‌خواند، عده‌اى دلشان نرم مى‌شود و گریه مى‌کنند؛ این عیبى ندارد. اصلا عزادارى‌کردن یک حرف است، روضه‌خوانى و سینه‌زنى راه‌انداختن یک حرف دیگر است. روضه‌خوانى و سینه‌زنى راه انداختن، مخصوص امام حسین است؛ حداکثر مربوط به بعضى از ائمه است؛ آن هم نه به این وسعت. مثلا در شب و روز تاسوعا و عاشورا به‌خصوص، در شب و روز بیست‌ویکم ماه رمضان، سینه‌زنى و عزادارى و برپایى جلسات خوب است؛ ولى مثلا در مورد حضرت موسى‌بن‌جعفر(علیه‌السلام) - با این‌که وفات آن بزرگوار از وفات‌هاى داراى روضه‌خوانى است - من لزومى نمى‌بینم که سینه‌زنى بشود؛ یا مثلاً در سالگرد شهادت حضرت زهرا (س) مناسبتى ندارد که ما بیاییم نوحه‌خوانى و سینه‌زنى کنیم؛ بهتر این است که در آن موارد، شرح مصایب‌شان گفته بشود. شرح مصایب، گریه‌آور است.»
«...حتماً لازم نیست که عزادارى به همان شکل سنتىِ روضه‌خوانى باشد که اولش چیزى مى‌خوانند و بعد هم احیانا آخرش دمى مى‌گیرند و سینه‌اى مى‌زنند؛ نه، شرح حال را بیان کنید؛ مثلاً یک نفر با بیان خوب و لحن محزونى، وضع زندان‌رفتن حضرت موسى‌بن‌جعفر را بیان کند؛ حوادث تلخ زندان را بیان کند؛ بعد شهادت حضرت را بیان کند؛ بعد مراسم تشییع را بیان کند؛ در این صورت هر کس که آن‌جا نشسته باشد، دلش نرم مى‌شود.»
و البته سایر نقطه‌نظرات ایشان در همان سخنرانی، پیرامون استفاده از موسیقی در مراسم عزاداری و تواشیح و اذان و... و هم‌چنین آشنا نبودن مردم با سیره‌ی اهل بیت و بررسی‌نکردن زندگی آن بزرگان به صورت تحلیلی، که ظاهراً بی‌مشتری مانده‌اند.
این ضرب‌المثل را شنیده‌اید که «برخی‌ها از کاه، کوه می‌سازند.» اما این‌جا برعکس است. از کوهی به آن بزرگی فقط کاه آن را نشان‌مان می‌دهند و سپس از همان کاه، کوه می‌سازند!
لینک مرتبط: من سگـ حسین + دانلود

سید هادی مصطفوی