با خرید این محصول خون مسلمانان فلسطینی را بنوشید
با خرید این محصول خون مسلمانان فلسطینی را بنوشید
بنظر شما دانه درشتی چون ف هـ برای .............................. به لندن رفته است
الف: خوردن ساندویچ ب: اعمال شب قدر جـ : دیدار با پسر عفت اینا د: تماشای بازیهای المپیک
هـ: فقط خدا از اسرار آگاهه
عد از حمله به سفارت انگلیس، وقتی با مدافعان آن حرکت بحث میکردیم و دلیل میآوردیم که با وجود مصوبه مجلس برای اخراج سفیر انگلیس، دیگر چه نیازی به حمله بود و چرا آن مصوبه را با این حرکت نسنجیده تحتالشعاع قرار دادید و برای نظام هزینه سازی کردید؛ آنها کار اشتباهشان را با این حرف توجیه میکردند که رهبر گفته تحلیل داشته باشید!
این دوستان وقتی در دلیل و منطق کم میآوردند، خیلی راحت مسئولیت تصمیم اشتباه خود را متوجه رهبری میکردند، اما توضیح نمیدادند که تحلیل چه ربطی به عمل دارد؟ مگر هر تحلیلی فورا باید به عمل تبدیل شود؟ اصلا از کجا معلوم که آن تحلیل درست باشد؟ اگر در جامعه و سیاست، مخصوصا جایی که مصالح نظام و کشور در میان است، هر کسی به بهانه ارائه تحلیل، خودسرانه عمل کند، آیا سنگ روی سنگ بند میشود؟
بعضی حتی از این هم جلوتر میرفتند و ادعا میکردند که حمله به سفارت با رضایت رهبر انقلاب بوده است! این حرفها در حالی مطرح میشد که رهبر انقلاب پیش از این بارها بر ممنوعیت اقدام عملی، آن هم بدون مجوز حکومت تاکید کرده بودند (حتی یک هفته قبل از حمله به سفارت در جمع بسیجیان) اما چه کنیم که راه تفسیر و توجیه و تحلیل برای خودسرها همیشه باز است؟!
به هرحال آن روزها گذشت و تحلیل گرانِ پشت پرده، مجریان و پیاده نظام، کارشان را انجام دادند. مصوبه مجلس و تحقیر تاریخی انگلیس را به حاشیه بردند. باعث شدند انگلیسِ مکار طلبکارانه و با مظلومنمایی تمام از ایران برود و ادعا کند که در واکنش به اشغال سفارت رفته است نه مصوبه مجلس! و در نهایت باعث شدند که بالاترین شخصیت نظام، به این اشتباه اشاره کند! همه اینها تبعات سنگین یک تحلیل غلط است. کاش این را میفهمیدند…
امید حسینی
آقـا اجازه ؟ خـونِ شهیدان چه می شود ؟ آمـوزگار : هیس ! پـسر جان ! تمام شد !!!
هر چقدر شیرین زبانی های آرمیتای کوچک قشنگ است، اما سکوت علیرضای کودک دل آدم را کباب می کند. دختربچه ای و پسربچه ای چه خوب پیامبر خون شهدای هسته ای شده اند. یکی برون می ریزد و دیگری در درون، مشغول عشق بازی است. کاری که روشنفکران ما از انجامش عاجزند، علیرضا و آرمیتا به راحتی آب خوردن انجام می دهند. هدایت دل مردم کاری ندارد. کافی است معصومیت یک بچه شهید را داشته باشی. این روزها به جامعه خط می دهد آرمیتا، و علیرضا بی نیاز به سخن، با چشمانش معلمی می کند. این هر دو برای ملت، کلاس گذاشته اند. جمهوری اسلامی پیشرفت کرده. اینک رهبر ما آن طفل سیزده ساله نیست. مگر آرمیتا و علیرضا همه اش چند سال دارند؟! «سنت شهادت» همین است؛ حتی به «صنعت هسته ای» نیز روح می دهد. اصلا مهم نیست «فردو» کجاست. مهم این است که آرمیتا به خامنه ای می گوید «حضرت آقا». اگر آرمیتا دارد فیلم بازی می کند، پس چرا به او اسکار نمی دهند؟! بازیگر سینما خودش را گریم می کند، اما آرمیتا دست به موهایش نمی زند. برای بازیگر سینما فیلم نامه می نویسند، اما آرمیتا از روی وصیت نامه پدرش، با دل مخاطب بازی می کند. به بازیگر سینما پول می دهند، اما آرمیتا بادام زمینی هایش را هم می دهد «آقا». بازیگر سینما سیاسی نیست، اما قهرمان قصه ما به شدت اهل سیاست است و در دو گانه بیت رهبری و کاخ سفید، زیلوی حسینیه امام خمینی را با دنیایی عوض نمی کند. بازیگر سینما برای یک سکانس ده بار تمرین می کند، اما آرمیتا لحظه شهادت پدر، وقت تمرین نداشت. خیلی زود باید پری می شد و پری می کشید و دلش پر می کشید برای خامنه ای. آرمیتا خودش دارد به همه ما چیز یاد می دهد؛ مقامش بالاتر از آن است کسی به او چیز یاد دهد. من از پرزیدنت اوباما یک سئوال دارم. سربازانت این همه در عراق و افغانستان به هلاکت رسیده اند. فیلمش هم قبول است. هالیوودش هم قبول است؛ آرمیتای کاخ سفید کجاست؟! و چرا هیچ دختربچه ای حاضر نمی شود برای هیلاری کلینتون فیلم بازی کند؟! مصر، مرسی دارد، اما رئیس جمهور نیل برای بچه های شهدای التحریر پدر نمی شود. کی بود که می گفت: فرزندان شهدا با نظام مشکل دارند؟ بخندید به او! حالا کارش رسیده به جایی که می گوید: آرمیتا دارد برای خامنه ای فیلم بازی می کند!
حسین قدیانی